تحریر الوسیله :
اگر در روابط بازرگانی دولت ها ویا بازرگانان بابرخی دولت ها یا تجار بیگانه ، ترس بر بازار مسلمانان وزندگی اقتصادی آنان حاکم باشد
- واجب است ترک شود و
- چنین تجارتی حرام است
ودرصورت چنین ترسی بر روسای مذهب واجب است که :
- کالاها ونیز تجارت با آنان راطبق مقتضیات زمان تحریم کنند
- وبر امت اسلامی هم پیروی وتبعیت ازآنان واجب است.
- همانگونه که برهمه واجب است قطع رابطه کنند.
اسلام درزمینه معاهدات بین المللی رعایت حدود ومرز های حلال وحرام الهی را الزامی دانسته و عدم رعایت آنرا ملازم باعدم اعتبار معاهده دانسته اسلام صلاحیت انعقاد پیمان ها
ومعاهدات کلان بین المللی در اختیارات " امام " است.
فرمان جنگ ، پیمان صلح ، برقراری رابطه ، قطع رابطه ، استقلال سرزمین های اسلامی ، باید حفظ شود.
امام موظف است ملاحظه مصالح اسلام و مسلمین را درنظر بگیرد.
قواعد فقهی لازم جهت بررسی بند های توافق هسته ای :
- قاعده لزوم
- قاعده لاضرر
- قاعده نفی سبیل
- نفی عسر وحرج
- قاعده غرور
- لزوم ترجیح اهم بر مهم
- لزوم دفع افسد به فاسد
1 ـ تا هشت سال همکاری های موشکی کشورهای دیگر با ایران منوط به اجازه مورد به مورد شورای امنیت است ( ضمیمه ب، بند 1 از 4 ) .
2 ـ تا هشت سال هرگونه فعالیت در مورد موشک های بالستیک که قادر به حمل کلاهک هستهای و نیز شلیک آنها باشد، ممنوع است ( ضمیمه ب ، بند 3 ) این بند شامل تمام موشک های دوربُرد شهاب، فجر، زلزال و غیر آن می شود، و باید توجه داشت که مراد از آن موشک هایی نیستند که ما بخاطر حمل سلاح های هسته ای ساخته ایم ـ چون ایران چنین قصدی ندارد و علاوه بر این چنین موشک هایی در اعتقاد آمریکا دائمآ ممنوع است، نه هشت سال ـ ، از این رو شامل موشک هائی است که صرفآ قابلیت حمل کلاهک دارد، اگرچه ایران کلاهک هسته ای نداشته و موشک را به چنین قصدی هم نساخته باشد.
3 ـ تا پنج سال انتقال سلاح از ایران به کشورهای دیگر ممنوع است، مگر اینکه شورای امنیت اجازه دهد. ( ضمیمهی ب ، بند b از 6 ) . و نیز تا پنج سال همکاری کشورهای دیگر با ایران در زمینه سلاح های متعارف مشروط به اجازه مورد به مورد شورای امنیت است . ( ضمیمهی ب بند 5 ) .
4 ـ هر کشوری میتواند کلیه کشتیها و هواپیماهائی را که از ایران به خارج و از خارج به ایران پرواز می کنند، بازرسی و کنترل کند . ( این بند شامل ارسال سلاح و هر وسیلهی دیگر نظامی و غیر آن به کشور هائی مثل: عراق، لبنان، یمن، سوریه، حزب الله، فلسطین می شود ) .
5 ـ تمام همکاری های مجاز کشورها با ایران باید به اطلاع و تأیید شورای امنیت برسد ( ضمیمه ب ، بند أ ) .
6 ـ آنچه در برجام آمده است صرفآ مختص ایران است و شامل هیچ کشور دیگری نخواهد بود و نباید به عنوان یک رویه یا اصلی در حقوق بین الملل و تعهدات پیمان منع گسترش تسلیحات هستهای تلقی شود . ( بند 27.1 ) تا هشت سال همکاری های موشکی کشورهای دیگر با ایران منوط به اجازه مورد به مورد شورای امنیت است ( ضمیمه ب ، بند 1 از 4 ) .
صفحه قبل 1 صفحه بعد